تقریبا نیمی از جمعیت جهان هر روز از یک نوشیدنی چای لذت می برند. رایج ترین چای های مصرفی، چای های کافئین دار سیاه، سبز و اولانگ هستند و محبوبیت هر نوع از نظر جغرافیایی متفاوت است. در ایران، مصرف چای سیاه بسیار بیشتراست. در مقابل، در بخش های دیگر آسیا، چای سبز رایج‌تر است. در جنوب چین، چای اولانگ در صدر جدول قرار دارد.
کافئین و مواد مغذی موجود در چای
چای سیاه، سبز و همگی حاوی کافئین هستند. چای سیاه کافئین بیشتری نسبت به چای سبز دارد. با این حال، محتوای کافئین نیز به فرآیند دم کردن مربوط می شود. هر چه چای بیشتر دم بکشد، محتوای کافئین بیشتری دارد. چای های کافئین دار معمولاً کافئین کمتری نسبت به قهوه دارند:
یک فنجان قهوه حاوی حدود 95 میلی گرم کافئین است. مقدار مساوی چای سیاه، حدود 48 میلی گرم کافئین دارد. در حالیکه یک فنجان چای سبز فقط 29 میلی گرم وجود دارد.
چای های کافئین دار و گیاهی ممکن است مقادیر بسیار کمی از مواد معدنی مانند پتاسیم، فسفر، منیزیم، سدیم، مس و روی را فراهم کنند. مقدار واقعی بسته به سن و شرایط رشد گیاه چای متفاوت است. به عنوان مثال، تنها حدود 5 میلی گرم کلسیم در یک فنجان چای گیاهی مانند بابونه وجود دارد. چای همچنین منبع فلوراید است، اما مقدار آن بسته به نوع و مقدار آبی که برای تهیه آن استفاده می شود، می تواند متفاوت باشد.
مزایای دیگر آن برای سلامتی:
مواد طبیعی به نام پلی فنول ها هم در چای های کافئین دار و هم در چای های گیاهی یافت می شوند. این مواد آنتی اکسیدان هستند، ترکیباتی که ممکن است به کاهش خطر برخی بیماری های مزمن کمک کنند.
در طی فرآوری، برخی از پلی فنول های چای از بین می روند. بنابراین، پودرهای چای، چای های بدون کافئین و نوشیدنی های چای بطری شده ممکن است مزایای سلامتی یکسانی نداشته باشند. علاوه بر این، تحقیقات نشان می دهد که چای سبز در مقایسه با بسیاری از انواع دیگر، آنتی اکسیدان بیشتری دارد.
برخی مطالعات نشان می دهد که کافئین و کاتچین موجود در چای ممکن است به کاهش وزن کمک کند. به نظر نمی رسد چای سبز بدون کافئین نتایج یکسانی داشته باشد. اگرچه تحقیقات در مورد چای سبز کافئین دار امیدوارکننده به نظر می رسد، اما هنوز سوالات بی پاسخ زیادی وجود دارد. همچنین توجه داشته باشید، تحقیقات برای حمایت از طیف گسترده ای از محصولات چای گیاهی که برای کاهش وزن تبلیغ می شوند وجود ندارد و بسته به مواد تشکیل دهنده آنها می توانند مضر باشند.
سلامت قلب
مصرف کنندگان چای ممکن است به حفظ سلامت قلبشان کمک کنند. برخی تحقیقات کاهش خطر بیماری قلبی را در افرادی که به طور منظم چای سیاه یا سبز می نوشند نشان داده است. اگرچه یافته ها از نظر تأثیر چای بر کاهش کلسترول و فشار خون متفاوت بوده است.
دیابت
تحقیقات مربوط به فواید چای سیاه برای دیابت کمتر است. برخی از مطالعات نشان می دهد که کاتچین موجود در چای سبز ممکن است به کنترل قند خون کمک کند و خطر ابتلا به دیابت نوع 2 را کاهش دهد. با این حال، این یافته‌ها عمدتاً بر اساس شیوه‌های سایر کشورها بوده و در کارآزمایی‌های بالینی تکرار نشده‌اند. محققان همچنین در حال ارزیابی هستند که آیا دمنوش های گیاهی نعناع و بابونه نقشی در پیشگیری از دیابت دارند یا خیر. تحقیقات بیشتری در مورد مقدار چای و نوع چای مورد نیاز است، به خصوص که برخی از نتایج شامل چای به شکل مکمل به جای نوشیدنی است.
سرطان
اگرچه اطلاعات آنلاین زیادی در مورد چای به عنوان یک نوشیدنی ضد سرطان وجود دارد، اما تحقیقات ثابت نکرده است که مصرف چای به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک می کند. برخی از مطالعات نشان می دهد که افرادی که چای می نوشند خطر کمتری برای انواع خاصی از سرطان دارند، اما مطالعات دیگر این یافته ها را تایید نمی کنند. در حال حاضر، مشخص نیست که آیا نوشیدن چای می تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد یا خیر.
مضرات چای برای سلامتی
اگرچه چیزهای خوبی در مورد مصرف چای وجود دارد، اما زیاده روی در آن می تواند سلامت شما را به خطر بیندازد. یکی از این خطرها، اضافه بار کافئین است. مقادیر زیاد کافئین ممکن است منجر به عصبی شدن، بی قراری و بی خوابی شما شود. برخی از افراد ممکن است اسهال و سایر مشکلات گوارشی را نیز تجربه کنند. حالت تهوع، درد شکم، سوزش سر دل، سرگیجه و درد عضلانی نیز از عوارض جانبی احتمالی مصرف بیش از حد کافئین است. همچنین ممکن است با برخی داروها تداخل داشته باشد و اثرات کافئین را در بدن افزایش دهد. کل مصرف روزانه کافئین از همه منابع نباید بیش از 400 میلی گرم باشد.
یک فنجان چای خوب
اگرچه تحقیقات بیشتری برای مشخص کردن تمام فواید آن مورد نیاز است، اما بهتر است بدانید که چای می تواند بخشی از یک الگوی تغذیه سالم باشد. چای خود را دم کنید و مراقب نحوه شیرین شدن آن باشید تا منابع قندهای افزوده را محدود کنید.