پسته
پسته یکی از اعضای مهم و ثابت آجیل ایرانی است که به علت داشتن مواد مغذی از اهمیت بسیاری برخوردار است. استان کرمان و شهرستان رفسنجان، مراکز اصلی تولید در ایران بشمار می آیند. در هر 100 گرم پسته، 570 کالری انرژی وجود دارد. همچنین دارای 46 گرم چربی، 405 میلی‌گرم سدیم، 10 گرم فیبر، 21 گرم پروتئین، 262 واحد ویتامین آ، 3/2 میلی‌گرم ویتامین ث، 2/13 میکروگرم ویتامین کا، 2/4 میلی‌گرم آهن، 120 میلی‌گرم منیزیم، 485 میلی‌گرم فسفر، 1042 میلی‌گرم پتاسیم، 3/2 میلی‌گرم روی، 3/1 میلی‌گرم مس،3/1 میلی‌گرم منگنز، 3/9 میکروگرم سلنیم، 262 میلی‌گرم امگا 3 و 136 میلی‌گرم امگا 6 می‌باشد. که این اعداد و ارقام نشان می‌دهد که پسته یکی از دانه‌های روغنی بسیار مقوی و مغذی است، که سرشار از مواد معدنی و ویتامین‌ها می‌باشد.
برای نگهداری پسته شور برای مدت زمان طولانی سعی کنید پسته را با پوست درون ظرف های دربسته قرار دهید. پسته شور را نباید در کنار مواد غذایی همچون سیر و پیاز نگهداری کنید، چرا که سریع موجب تغییر طعم آن می گردد. برای نگهداری در محیط باید از ظرف های شیشه ای یا پلاستیکی با درب محکم استفاده شود.
پسته های تازه را می توانید در انواع مختلفی درون ظروف پلاستیکی یا شیشه ای قرار داده و درون فریزر نگهداری کنید. همچنین برای مصرف می توانید نیم ساعت قبل از مصرف آن را از فریز خارج نموده تا از حالت انجماد خارج شود. طعم و مزه آن در این روش تا حدی حفظ می شود.
مشکلات رقابتی
آمریکا پسته را به‌صورت مکانیزه تولید می‌کند و همین امر باعث شده است که محصول این کشور در هر هکتار ۳ تن و سه برابر محصول تولیدی ایران باشد.
در سال ۱۳۹۳ صادرات پستهٔ ایران به کشورهای دیگر از ۹۰ هزار تن در سال به ۱۰ هزار تن کاهش یافت. یکی دیگر از مشکلات صادرکنندگان استفاده بی‌رویه سم در باغ‌های پسته است که سهم اندک پستهٔ ایران در بازارهای اروپایی را با خطر مواجه می‌کند.اتحادیه اروپا در این مورد بسیار سخت‌گیر رفتار می کند. و اگر این بازار از دست ایران برود پستهٔ آمریکا در زمان کوتاهی بازار ایران در اروپا را تصاحب می‌کند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.