حقایق جالب در مورد بادام زمینی

در حالی که همه ما آن را نوعی آجیل می دانیم، اما بادام زمینی در واقع در گروه حبوبات قرار دارد.

بادام زمینی که با نام علمی Arachis hypogea شناخته می شود، نام های مختلفی مانند بادام زمینی، آجیل خاکی و گوبرز دارد.

بوته بادام زمینی چه شکلی است؟

بادام زمینی یک گیاه علفی یکساله است که 30 تا 50 سانتی متررشد می کند. برگها متقابل و پینه ای با چهار برگچه هستند، هر برگچه 1 تا 7 سانتی متر طول و 1 تا 3 سانتی متر عرض دارد. مانند بسیاری از حبوبات دیگر، برگ های آن دارای حرکات “خوابی” هستند که در شب بسته می شوند. غلاف آن در زیر زمین رشد می کند، که یک ویژگی غیر معمول است که به نام ژئوکارپی شناخته می شود.

پس از خود گرده افشانی، گلها محو می شوند. ساقه های پایه تخمدان ها که میخ نامیده می شوند، به سرعت دراز می شوند و به سمت پایین می چرخند تا میوه ها چندین سانت در زمین دفن شوند تا رشد آنها کامل شود. غلاف‌ها از گل‌های نخودی مانند رگبرگ‌های نارنجی، گلبرگ‌های زرد شروع می‌شوند که در دسته‌های زیر بغل در بالای سطح زمین قرار می‌گیرند و فقط یک روز دوام می‌آورند. غلاف ها 3 تا 7 سانتی متر طول دارند و معمولاً حاوی یک تا چهار دانه هستند. این دانه در خاک لومی سبک و شنی بهترین رشد را دارد. آنها به پنج ماه هوای گرم و بارندگی سالانه 500 تا 1000 میلی مترنیاز دارند. غلاف ها 120 تا 150 روز پس از کاشت بذر می رسند.

خواستگاه 

اگرچه امروزه در سراسر جهان بوته بادام زمینی وجود دارد، ولی در قدیم تنها بومی آمریکای جنوبی بود و اعتقاد بر این است که از دامنه کوه های آند در بولیوی و پرو می آید. باستان شناسان شواهدی از کشت آن به حداقل 7600 سال قبل یافته اند.

زمانی که اسپانیایی ها اکتشاف خود را در دنیای جدید آغاز کردند، بادام زمینی تا شمال مکزیک کشت شد. کاوشگران آن را به اسپانیا بردند، جایی که هنوز در آنجا رشد می کند. از اسپانیا، تاجران و کاشفان این بادام را به آفریقا و آسیا بردند. در آفریقا این گیاه در منطقه گرمسیری غربی رایج شد. بادام زمینی توسط بسیاری از آفریقایی ها به عنوان یکی از چندین گیاه دارای روح در نظر گرفته می شد.زمانی که آفریقایی ها به عنوان برده به آمریکای شمالی آورده شدند،بادام نیز همراه آنها آمد. بردگان در سراسر جنوب ایالات متحده بادام زمینی می کاشتند.

سوابق نشان می دهد که در حدود سال 1800 به صورت تجاری در کارولینای جنوبی کشت می شد و برای روغن، غذا و جایگزینی برای کاکائو استفاده می شد. با این حال، تا سال 1900 به طور گسترده کشت نمی شد، تا حدی به این دلیل که به عنوان غذای فقرا در نظر گرفته می شد و هم چنین رشد و برداشت آن آهسته و دشوار بود.

امروزه بادام زمینی در سرتاسر جهان کشت می شود و چین و هند بیشترین تولید را دارند.

انواع

اگرچه بادام زمینی انواع مختلفی دارد، اما چهار نوع اصلی آن در بازار وجود دارد: رانر، ویرجینیا، اسپانیایی و والنسیا. هر یک از انواع آن از نظر اندازه، طعم و ترکیب غذایی متمایز است.

مواد مغذی

این آجیل خوشمزه سرشار از انرژی است، در یک وعده 100 گرمی از آن 570 کالری وجود دارد. بادام زمینی منبع عالی چندین ویتامین B، ویتامین E، چندین ماده معدنی غذایی مانند منگنز، منیزیم و فسفر، آنتی اکسیدان ها و فیبر غذایی است. آنها همچنین حاوی حدود 25 گرم پروتئین در هر وعده 100 گرمی هستند که نسبت به بسیاری از آجیل های درختی بیشتر است.

بادام زمینی منبع قابل توجهی از رسوراترول است، یک ترکیب شیمیایی که دارای اثرات مفید برای سلامتی است. ضد سرطان، ضد ویروس، تسکین دهنده درد، ضد پیری و دارای اثرات ضد التهابی است. همچنین سرشار از چربی است. در واقع آنها به عنوان دانه های روغنی طبقه بندی می شوند. بخش بزرگی از برداشت آن در جهان برای تولید روغن استفاده می شود.

برخی از مزایای روغن شامل توانایی آن در کاهش سطح کلسترول، محافظت از سلامت قلب، پیشگیری از سرطان، تقویت عملکرد شناختی، بهبود سیستم عصبی، تقویت سیستم ایمنی، کاهش فشار خون و محافظت از پوست است.

کره بادام زمینی

این کره خمیری است که از بادام زمینی خشک و بو داده تهیه می شود. این خمیر عموماً با پخش روی نان تست یا ساندویچ استفاده می شود. که یک غذای سالم است که سرشار از مواد مغذی است. در ایالات متحده، هر محصول مارک کره  باید حداقل 90 درصد آن، بادام زمینی داشته باشد. برای تهیه یک شیشه 340 گرمی حدود 540 گرم بادام زمین لازم است. این تقریباً 45 عدد از آن در هر 28 گرم کره  است.

موارد استفاده

از بادام زمینی در آب نبات، کیک، کلوچه و سایر شیرینی ها استفاده می شود.  آب پز آن یک میان وعده محبوب در جنوب ایالات متحده و همچنین در هند، چین و غرب آفریقا است.

پوسته آن انواع و اقسام کاربردهای عجیب و غریب دارد. به گفته ساوترنات، یک انجمن تجاری، پوسته‌های بادام‌زمینی در همه چیز از زباله‌های بچه گربه گرفته تا کنده‌های شومینه و سوخت نیروگاه‌ها استفاده می‌شود.