خشکبار پارلان

انواع خشکبار

آلوجات:

آلو یا آلوچه به طور گسترده در سرتاسر جهان کشت می شود و گونه های این محصول با طیف وسیعی از خاک ها و شرایط آب و هوایی سازگار هستند.  آلو احتمالاً در منطقه اطراف قفقاز و دریای خزر منشاء گرفته و حداقل 2000 سال قدمت دارد. یکی دیگر از گونه های آلو جهان قدیم، احتمالاً منشأ اروپایی یا آسیایی دارد. نوشته های باستانی کشت اولیه  آلوها را با منطقه اطراف دمشق مرتبط می کند. آلوی ژاپنی برای اولین بار هزاران سال پیش در چین اهلی شد، اما به طور گسترده در ژاپن توسعه یافت. از آنجا به سایر نقاط جهان توسعه یافت. آلوهای ژاپنی نسبت به بسیاری از انواع اروپایی ماندگاری طولانی تری دارند و بنابراین رایج ترین نوع آلوی تجاری هستند. در کشور ایران انواع آلو در منطقه آذربایجان و سایر نقاط سردسیر رشد می کند. آلو یکی از مهمترین خشکبار ها است.

خشکبار پارلان

انواع آلوهایی که می توانند بدون تخمیر خشک شوند آلو خشک نامیده می شوند. این گونه آلوها دارای گوشت سفت و حاوی سطوح بالایی از قند هستند، آلو به وسیله دستگاه های خشک کن و یا به صورت سنتی با نور خورشید خشک می شود که با خشک شدن استاندارد ویژگی های کیفتی خود را حفظ می کند.  آلو ها به دو روش تیزآبی و بدون تیزآب (با نور خورشید)  خشک می شوند. در روش تیزآبی آلو به مدت 8 الی 12 ساعت در دودخانه ی گوگرد می ماند. آلو های تیزآبی به رنگ های روشن و زرد و آلو های غیر تیزآبی به رنگ تیره و مشکی در می آیند.

فواید آلو برای سلامتی: آلو یکی از مغذی ترین خشکبار است و فواید سلامتی مختلفی دارد. آلو یا آلوچه ها حاوی بسیاری از ویتامین ها و مواد معدنی، فیبر و آنتی اکسیدان هستند که ممکن است به کاهش خطر ابتلا به چندین بیماری مزمن کمک کند. آلو را می توانید به صورت تازه یا خشک مصرف کنید. آلو خشک یا آلوچه خشک برای بهبود چندین بیماری از جمله یبوست و پوکی استخوان شناخته شده است. آلو و آلوخشک به طرز چشمگیری دارای مواد مغذی بالایی هستند. آنها حاوی بیش از 15 ویتامین و مواد معدنی مختلف، علاوه بر فیبر و آنتی اکسیدان هستند. آلو نسبتاً کم کالری است، اما مانند سایر خشکبار ها حاوی مقدار مناسبی از ویتامین ها و مواد معدنی مهم است.

انواع آلو: آلو سانتریزه، آلو بخارا، آلو سیاه، آلوچه زرد

آلو سانتریزه: نوعی از آلوهای درشت و قرمز رنگ گوشتی است که منشا گرفته از باغستان‌های اروپا است. رنگ این میوه متمایل به قرمز است و بسیار خوشمزه و خوش طعم و ترش است. در بسیاری از غذاها و دسرها و ترشک ها از آن استفاده می‌شود. همانطورکه میدانید به دلیل اینکه این میوه گوشتی است پس انتخاب مناسبی برای خشک کردن به حساب می‌آید.

آلو بخارا: آلوهای طلایی کوچکی که  طعم و رنگ متفاوتی از دیگر انواع آلو دارا هستند، آلو بخارا شناخته می‌شوند. این آلو نیز بومی کشور فرانسه است و در آن کشور به عنوان چاشنی بسیاری از غذاها استفاده می‌شود. در کشور ما، آلو بخارا بیشتر در مناطق کوهستانی شمال شرقی و شمال غربی کشت می‌شود. همچنین سرشار از پتاسیم است و برای درمان بسیاری از بیماری‌ها همچون فشار خون بالا مفید است. معمولا خشک شده این محصول را در انواع خورشت ها استفاده می‌کنند چونکه طعم و رنگی بی‌نظیری به آن‌ها می ببخشد. خشکبار

آلو سیاه: آلو سیاه نوعی دیگر از آلوها است که به دلیل رنگ بنفش تیره‌اش به آلوی سیاه معروف شده است. این آلو از خانواده هلو، شلیل و بادام شمرده می شود و طعم شیرینی و ملسی دارد. برای درمان انواع بیماری‌هایی مختلف همچون پوکی استخوان بسیار مناسب است و بیشتر به صورت خشک شده استفاده می شود.

آلو زرد: این میوه بومی اروپا و آسیا محسوب می‌شود و اولین بار در قرن نوزدهم، گونه‌‌های متفاوت آن توسط مهاجرین به آمریکای شمالی برده شده است. این آلو جزو میوه های بسیار مغذی است که منبع خوبی از ویتامین ها، مواد معدنی، فیبر و آنتی اکسیدان های بسیاری است. علاوه بر این، آلو زرد چندین ویژگی بارز دارد، برای مثال می تواند خطر بسیاری از بیماری های مزمن مانند پوکی استخوان، سرطان، بیماری های قلبی و دیابت را کاهش می دهد. مقدار کمی ویتامین B ، فسفر و منیزیم نیز در آن وجود دارد.

 

قیسی و برگه ها:

قیسی از خشک کردن زردآلو تحت دما و زمان مشخص حاصل می شود. برای فرآوری قیسی به حالت مدرن و خانگی معمولا بعد از خارج کردن هسته زردآلو میوه ها را در سینی میوه خشک کن چیده و در دمای ۵۷ درجه به مدت ۱۲ ساعت قرار میدهند. قیسی به عنوان میان وعده ی مهم حاوی مقادیر بالایی از کلسیم؛ پتاسیم ویتامین سی و ویتامین آ می باشد.  بهترین روش برای نگهداری قیسی به مدت طولانی؛ نگهداری آن در ظرف در بسته و در جای خنک می باشد. برگه ها معمولا از خشک کردن زردالو و یا شفتالو در نور مستقیم آفتاب به دست می آید. جزو مهمترین خشکبار ها است.

انواع قیسی:قیسی دودی، قیسی آفتابی

انواع برگه:برگه زردآلو، برگه شفتالو

قیسی دودی: برای درست کردن قیسی دودی، در ابتدا هسته زردآلو درآورده می شود و در طبق های مخصوص چیده می شود سپس این طبقها را در کوره قرار داده و در ظرف دیگری مقداری گوگرد ریخته، کنار طبق ها قرار داده و آتش میزنند. بعد درب کوره را با وسیله ای محکم می بندند تا به هیچ وجه دود گوگرد نتواند از کوره خارج شود. برگه های زردآلو باید به مدت ۱۲ ساعت در معرض دود گوگرد قرار بگیرند. پس از آن برگه های دود خورده از کوره خارج  می شوند و در معرض نور آفتاب قرار داده می شوند. برگه ها باید مقداری از آب خود را از دست بدهند و خشک شوند، دقت کنید نباید همه اب خود را از دست بدهند و کاملا خشک شوند.

قیسی افتابی: این روش یکی از سنتی ترین روش های خشک کردن زردآلو است. در این روش نیز پس از درآوردن هسته زردآلو آنهارا روی طبق های مخصوص می چینند و درمعرض آفتاب قرار می دهند. پس از چند روز زردآلو مقداری از آب خود را از دست می دهند و رنگشان تیره تر و متمایل به قهوه ای می شود . خشکبار

برگه ها: در تهیه انواع برگه ها بعد از خارج کردن هسته ، آنها را با دستگاه های خاصی به صورت برگه برش می دهند و به یکی از دو روش خشک می کنند. خشک کردن آفتابی یا همان سنتی باعث ایجاد محصول ارگانیک می شود.

خشکبار پارلان

کشمش:

لقمه های چروکیده زرد، قهوه ای یا بنفش که به عنوان کشمش شناخته می شوند، در واقع انگورهایی هستند که در آفتاب یا در دستگاه آبگیری غذا خشک شده اند. کشمش معمولا در موارد زیر مصرف میشود:

  • به عنوان رویه سالاد
  • مخلوط با بلغور جو دوسر
  • در ماست
  • در گرانولا یا غلات

همچنین ممکن است آنها را به صورت پخته شده در  نان ها و کلوچه های خوشمزه خورده باشید. کشمش با وجود اندازه کوچک، سرشار از انرژی و سرشار از فیبر، ویتامین و مواد معدنی است. کشمش به طور طبیعی شیرین و سرشار از قند و کالری است، اما اگر در حد اعتدال مصرف شود برای سلامتی ما مفید است. خشکبار در واقع، کشمش می تواند به هضم غذا کمک کند، سطح آهن را تقویت کند و استخوان های شما را قوی نگه دارد. بنابراین دفعه بعد که هوس آب نبات یا شیرینی کردید، کمی کشمش بخورید تا اشتیاق خود را برآورده کنید. بدن شما از مزایای سلامتی بهره خواهد برد.

کشمش حاوی موارد زیر می باشد:

  • قند و کالری: نصف فنجان کشمش حدود ۲۱۷ کالری انرژی و ۴۷ گرم قند دارد. برای مرجع، یک قوطی نوشابه 12 اونسی بسته به برند، حدود 150 کالری و 33 گرم شکر دارد. به همین دلیل، کشمش دقیقاً یک خوراکی کم کالری یا کم قند نیست. جای تعجب نیست که گاهی اوقات از آنها به عنوان “آب نبات طبیعت” یاد می شود. مقادیر زیاد قند و کالری برای میوه‌های خشک کاملاً مشخص است، به همین دلیل است که توجه به تعداد کشمش‌هایی که در یک وعده می‌خورید بسیار مهم است. کشمش اغلب در جعبه های کوچک و تک وعده ای فروخته می شود که هر کدام حاوی حدود 100 کالری است. اگر با کنترل وعده مشکل دارید، سعی کنید این کشمش های بسته بندی شده را خریداری کنید تا میزان مصرف خود را کنترل کنید.
    برای ورزشکاران استقامتی، کشمش یک جایگزین عالی برای جویدن ها و ژل های ورزشی گران قیمت است. آنها منبعی سریع از کربوهیدرات های بسیار مورد نیاز هستند و می توانند به بهبود عملکرد شما کمک کنند. یک مطالعه در سال 2011 نشان داد که کشمش به اندازه یک مارک لوبیای ژله ورزشی در بهبود عملکرد ورزشکارانی که در تمرینات استقامتی با شدت متوسط تا زیاد شرکت می کنند، موثر است.
  • فیبر: نصف فنجان کشمش 3.3 گرم فیبر منبع معتبر یا تقریباً 10 تا 24 درصد نیاز روزانه شما را به شما می دهد، بسته به سن و جنسیت. فیبر با نرم شدن و افزایش وزن و اندازه مدفوع به هضم شما کمک می کند. مدفوع حجیم تر راحت تر دفع می شود و می تواند به جلوگیری از یبوست کمک کند. فیبر همچنین به سیر ماندن شما برای مدت طولانی تری کمک می کند زیرا تخلیه معده شما را کند می کند. اگر در تلاش برای کاهش وزن هستید، خوردن غذاهای فیبردار ممکن است کمک کند. فیبر همچنین در سطح کلسترول نقش دارد. فیبر رژیمی به کاهش سطح کلسترول “بد” نوع لیپوپروتئین با چگالی کم (LDL) معروف است.
  • آهن: مانند خشکبار های دیگر کشمش منبع خوبی از آهن است. نصف فنجان کشمش حاوی 1.3 میلی گرم آهن است. این حدود 7 درصد از مقدار توصیه شده روزانه منبع مورداعتماد برای اکثر زنان بالغ و 16 درصد برای مردان بالغ است. آهن برای ساخت گلبول های قرمز خون و کمک به حمل اکسیژن به سلول های بدن شما مهم است. برای جلوگیری از کم خونی ناشی از فقر آهن، باید آهن کافی بخورید.
  • کلسیم: نصف فنجان کشمش حدود 45 میلی گرم کلسیم دارد. این حدود 4 درصد از نیازهای روزانه شما را برآورده می­کند. کلسیم برای استخوان ها و دندان های سالم و قوی ضروری است. اگر شما یک زن یائسه هستید، کشمش یک میان وعده عالی برای شماست، زیرا کلسیم به جلوگیری از پیشرفت پوکی استخوان کمک می کند، اختلالی که با از دست دادن استخوان مشخص می شود و معمولاً با افزایش سن رخ می دهد. برای اضافه کردن به آن، کشمش حاوی مقدار زیادی عنصر کمیاب بور است. بور با ویتامین D و کلسیم کار می کند تا استخوان ها و مفاصل شما را سالم نگه دارد. همچنین در درمان پوکی استخوان نقش دارد.
  • آنتی اکسیدان ها: کشمش منبع استثنایی از مواد شیمیایی طبیعی به نام فیتونوترینت ها مانند فنل ها و پلی فنول ها است. این نوع مواد مغذی آنتی اکسیدان در نظر گرفته می شوند. آنتی اکسیدان ها به حذف رادیکال های آزاد از خون شما کمک می­کنند و ممکن است از آسیب به سلول ها و DNA جلوگیری کنند. این می تواند منجر به بیماری هایی مانند سرطان، بیماری قلبی و سکته شود.
  • ترکیبات ضد میکروبی: یک مطالعه در سال 2009 اشاره کرد که کشمش حاوی مواد شیمیایی گیاهی است که می تواند دندان ها و لثه های سالم را تقویت کند. فیتوکمیکال‌های موجود در کشمش، از جمله اسید اولئانولیک، اسید لینولئیک و اسید لینولنیک، با باکتری‌های موجود در دهان که منجر به ایجاد حفره می‌شوند، مبارزه می‌کنند. به عبارت دیگر، خوردن کشمش به جای خوراکی های شیرین می تواند لبخند شما را سالم نگه دارد.

انواع کشمش: مویز، سبز قلمی، عسگری، آفتابی، تیزابی طلایی، تیزابی خرمایی

مویز: انگور مویز یا انگور بیدانه سیاه وارداتی از کشور فرانسه بوده و در برخی نهالستان های ایران کاشت میشود. معمولا به اسم انگور شاهانه معروف است. مویز را می توان نوعی از کشمش به شمار آورد؛ کشمش هسته داری که کمی بزرگتر از میانگین اندازه ی کشمش های دیگر است و معمولا بدون دانه است. برخلاف کشمش معمولی که در رنگ های روشن هم وجود دارند، مویز اغلب به رنگ سیاه  و یا نزدیک به سیاه و سرخ است. در کشور ما نیز بیشتر مویز سیاه تولید می شود. از جمله خشکبار های محبوب و گران است.

سبزقلمی: این کشمش بسیار خوشمزه و خوشرنگ است. کشمش‌ سبز قلمی که به کشمش کاشمر نیز معروف است از انگور عسکری تهیه می‌شود و طرز تهیه آن به این صورت است که؛ مدت زمان کمی مانده به خیلی شیرین شدن و ترک برداشتن انگور آبیاری باغ را متوقف می کنند تا دانه‌های انگور ترک دار و خیلی رسیده نباشد. به همین دلیل کشمش این نوع انگورها به صورت سبز رنگ و کشیده درمیاید .

عسگری: این کشمش خشک شده انگور زرد عسگری است. هرچه رنگ این انگور زردتر باشد به معنی قند زیاد  و کیفیت خوب آن است. کشمش عسگری به رنگ زرد کهربایی تا قهوه ای روشن موجود است و همراه دود گوگرد خشک می شود.

خشکبار پارلان

آفتابی:کشمش آفتابی به میوه رسیده انواع مختلف انگور بی دانه اطلاق می شود که با تابش مستقیم آفتاب خشک شده و به رنگ قهوه ای در می آید و یکی از بهترین و سالم ترین نوع کشمش ها است.

تیزابی: برای تولیدکردن این نوع کشمش ها از محلول های قلیایی مجاز استفاده می شود که باعث می شود محصول نهایی دارای رنگ زرد روشن که به کشمش طلایی معروف است تا قهوه ای خرمایی است. جالب تر اینکه در بازار ۲ نوع دانه دار و بی دانه آن نیز وجود دارد که این طبقه بندی بر اساس نوع انگور مورد استفاده برای تولید کشمش است.

انجیر:

انجیر میوه­ای منحصر به فرد بوده که با صدها دانه ریز پر شده و دارای پوستی ارغوانی یا سبز خوراکی است و طعم ملایم و شیرینی دارد. انجیر تازه سرشار از مواد مغذی است و کالری نسبتاً کمی نسبت به دیگر خشکبار ها دارد که آن را به یک رژیم غذایی سالم تبدیل می­کند. یک انجیر تازه حاوی 30 کالری است که خوردن چند عدد انجیر برای یک میان وعده معقول و کم کالری است. از سوی دیگر، انجیر خشک سرشار از قند و کالری است، زیرا که با خشک شدن میوه ­ها، قند آنها غلیظ می­شود.

انواع انجیر: انجیر پرک، خشک خندان، خشک معمولی

انجیر پرک: به انجیر خشکی که شکافته شده باشد پرک می گویند. هرچه قدر شیره انجیر بیشتر باشد باعث شکافته شدن بیشترش می شود. کلمه پرک گرفته شده از پره های گل است. این انجیر جزو مرغوبترین و باکیفیت ترین نوع خشکبار است. و به صورت محدود و خیلی کم تهیه می شود.

خندان: این انجیر دارای دانه بندی درشت و معمولا بزرگتر از انواع دیگر انجیرهای خشک است. رنگ آن زرد و سفید می باشد و همانند انجیر پرک به مقدار بسیار کمی تهیه می شود. اندازه آن معمولا بزرگتر از 20 میلی متر بوده  و شکفتگی آن کمتر از نوع پرک است.

معمولی: این نوع انجیر به وسیله تابش شدید آفتاب خشک می شود نسبت به دیگر نوع آن  مرغوبیت کمتری دارد و کم هزینه تر نیز می باشد.

آلبالو:

میوه ای ترش مزه و سرخ رنگ است و از خانواده درخت گیلاس می باشد. آلبالو خواص بسیاری دارد که از جمله می‌توان به ارزش آن در درمان التهاب کلیه، سلامتی قلب، ناراحتیهای کبد، معده و روده و نیز بیماری‌های تبدار اشاره کرد. از این میوه ملس و بسیار محبوب می توان در انواع غذاها و دسرها استفاده کرد.

آلبالو سیاه: از محبوبترین تنقلات می توان به آلبالوی سیاه اشاره کرده که با یک روش کاملا سنتی و سالم تهیه می شود. آلبالوهای باکیفیت را برای مدت معلومی برای خشک شدن در معرض آفتاب شدید قرار می دهند  تبدیل به آلبالو خشکه سیاه می شود.

آلبالو قرمز: برای حفظ کردن رنگ زیبای آلبالو آن را به روش تیزابی تهیه می کنند که نسبت به نوع سیاه آن نرمتر و آبدارتر است. خشکبار

خشکبار پارلان
پرفروش ترین محصولات

پر فروش ترین خشکبار

Scroll to Top
اسکرول به بالا